Kliknij obraz, by obejrzeć go w powiększeniu
Jerzy Wolff (ur. 4 marca 1902 w Pokrzywnicy, zm. 8 grudnia 1985 w Laskach) - ksiądz rzymskokatolicki, malarz, grafik, krytyk sztuki.
Pochodził z warszawskiej rodziny księgarzy. Jego dziad August Robert
Wolff był współzałożycielem wydawnictwa Gebethner i Wolff.
Wcześnie osierocony przez ojca wychowywał się pod opieką matki pod
Sandomierzem i w Warszawie. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk
Pięknych. Uczeń Felicjana Szczęsnego Kowarskiego, Ignacego
Pieńkowskiego i Jana Wojnarowskiego. Po studiach w czasie pobytu w
Paryżu był współzałożycielem Komitetu Paryskiego.
W okresie międzywojennym swoje prace wystawiał na rożnych wystawach w
kraju i za granicą. Był krytykiem sztuki, jednym z odkrywców
talentu Nikifora i kolekcjonerem jego malarstwa.
W czasie II wojny światowej mieszkał w Wilczycach. W 1945 roku przez
krótki okres przebywał na Lubelszczyźnie. Później
powrócił do Warszawy. Był członkiem Zrzeszenia Polskich
Artystów Plastyków "Zwornik".
W kilka lat po zakończeniu wojny poczuł powołanie do życia duchownego.
W 1952 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był wikariuszem w kilku
podwarszawskich parafiach archidiecezji warszawskiej. Od 1958 roku
związany był z Zakładem dla Niewidomych w Laskach. Łączył wtedy posługę
duszpasterską z pracą malarską.
Twórczość
Tworzył w dziedzinie malarstwa i grafiki, zajmował się publicystyką
artystyczną, wykonywał temperowe dekoracje ścian kościołów.
Wypracował własny styl operowania światłem i kolorem.
Większość jego prac znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie.
Link do Wikipedii z biogramem ks. Jerzego Wolffa, z którego zaczerpnięto niniejszą treść.