Małgorzata Starowieyska

Nagrobek

Kliknij obraz, by obejrzeć go w powiększeniu

Biogram

Małgorzata Maria Starowieyska, primo voto Zick, pseudonim Mao Star (ur. 31 października 1953 w Warszawie, zm. 2 maja 2006 tamże) – polska artystka; malarka, performerka, scenograf i choreograf. Mieszkała i tworzyła w Polsce (Warszawa, Skudzawy Stare), Niemczech Zachodnich (Berlin, Kiel) i Francji (Paryż).

Córka Stanisława Starowieyskiego (syn Stanisława Kostki Starowieyskiego i Marii Teresy Zofii hr. Szeptyckiej z Przyłbic h. wł.) i Heleny Marii Starowieyskiej de domo Załuskiej (córka Ireneusza Dominika hr. Załuskiego z Iwonicza h. Junosza i Mary Didur-Załuskiej). Jej wujem był Franciszek Starowieyski.

Wykształcenie

    Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. Romana Turczynowicza w Warszawie,
    Académie des Beaux-Arts w Paryżu – dyplom z malarstwa - Le Diplôme Supérieur d'Art Plastique (05.12.1979),
    Szkoła Filmowa w Berlinie Zachodnim (1979-1980) – roczna hospitacja, stypendium DAAD.

Działalność artystyczna

Najważniejsze obrazy i grafiki: Kloszardzi (Paryż, 1976) – cykl obrazów, Samuel Beckett (Paryż, 1978) – obraz, Die Sarkophage (Berlin, 1985-86) – cykl obrazów, Bolero (Berlin, 1987-88) – action painting, Requiem (1993) – cykl, Matka (Warszawa, 2006), etc.

Współpracownicy: Ute Aurand, Jens Carl Ehlers, Mikołaj Brykalski, Andreas Haltermann, Peter (Piotr) Lachmann[4], Daria Danuta Lisiecka, Joachim Lodek, Eustachy Kossakowski, Krzyś Lipowicz, Kamil Sipowicz, Ivo Staack, Maciek Pietracho, Zbigniew Papis, Ulrike Pfeiffer, Theater 100 Fleck, Artur Turalski, Dzidek Starczynowski, Peter Zick, Pierfranco Zappareddu, etc.

Wybrane wystawy, performance, spektakle i publikacje:

    1978 – Salon Majowy, La Liberté, Paryż
    1978 – Dom Poety, Paryż
    1979 – Muszle (cykl), Autoportret
    1979 – Travaux sur papier-Objets 79, Villeparisis: Centre culturel municipal Jacques Prévert, Paryż
    1980 - „Auuschnitte” (Regie: U. Aurand, Darsteller: M. S.), Berlin
    1981 – Samuel Beckett, Galeria Pels-Leusden, Berlin
    1981 – Springen, Apocalypsys cum Figuris, Galerie Dominicus, Berlin
    1982 – VBK Kunst Tage Berlin, Nationalgalerie, Berlin
    1983 – Forum für Aktuelle Kunst, Berlin, Berlin
    1983 – OKIANA (Regie: U. Pfeiffer, U. Aurand, Darsteller: M. Starowieyska), 16mm, OF, Magnetton, BRD
    1983 – Współpraca z Awangardowa Grupą Theater 100 Fleck (do 1985 roku), Berlin
    1983 - Performance „Der Schrei” (E. Haug, T. Wagner), Berlin.
    1984 – Verein Berliner Kunstler, Berlin
    1984 – Galeria Syndikat, Neukölln, Berlin
    1984 – Marathon – eine Performance, Künstlerhaus Bethanien
    1984 – Das Mysterium Theater, Berlin
    1985 – Taniec Ikarusa, Club SO36 , Berlin
    1985 – Das Mysterium Theater, Berlin
    1985 – Galerie Buchhandlung (Mao Star & Kamil Sipowicz), Berlin
    1985 - „Mao Star" [w:] „Kultur Jetzt” (748 Jahre Berlin), Nr. 40, Berlin 1985.
    1985 - "Grand Café (Spielserie, 9 x 13min, 35mm, kolor, produkcja: Dibs-Film/WDR, reżyseria: Jens Carl Ehlers).
    1985-1987 – MIT DEM KOPE GEGEN DIE MAUER, Berlin
    1986 – Galeria Poll, Eindhoven (Holandia)
    1986 – AnFORMEN (Mao Star&Ivo Staack), Berlin
    1986 – Riwiera-Remont, Warszawa
    1986 – Galeria Tipheret (Mao Star&Kamil Sipowicz)[12], Berlin
    1986 - Awangardowe Noce Performensu, Eksperymentalny Taniec, Stadthaus Böcklerpark, Kreuzberg, Berlin
    1986 - „Südost Express- Kreuzberger Lokalzeitung”, Nr 101, A6455E, Berlin
    1987 – Freie Berliner Kunstausstellung, Berlin
    1988 – Arsenał '88 (Ogólnopolska Wystawa Młodej Plastyki), Warszawa
    1988 – MANDOPERA (Tanzperformance – Tanz und Regie: Malgorzata Starowieska)- S-VHS, Farbe, 22 Min, Berlin
    1989 – Bolero On The Blue Moon (Tanzperformance-Tanz und Regie: Malgorzata Starowieska), S-VHS, Farbe, 22 Min, Berlin
    1989 – 13 Sarkofagów i I Dusza (performance), Festiwal Berlińskiej Sztuki Obrazu BBK, Berlin
    1990 – Wystawa Towarzystwa Polskiej Kultury, Berlin
    1990 – Domus de Janas Teatro (współpraca z Pierfranco Zappareddu), Cagliari
    1991 - Samyuttanikaya” (videofilm, realizacja: M. S., R. Scherrer, P. Zick), Berlin
    1991 - „Blue moon” (koncert-performance), Schauspielhaus, Erfurt
    1993 – Festiwal "Pobocza Teatru", Toruń
    1994 – Płośnickie Lato Teatralne, Płośnice
    1994 - Letnie Spotkania Teatralne, Kurzętnik
    1994 – Warszawski Miesięc Malarstwa, Warszawa
    1997 – Warszawski Miesiąc Malarstwa, Warszawa
    1999 – Mironalia – Festiwal Mirona Białoszewskiego, Warszawa
    1999 – Artyści Ursynowa, Warszawa
    2000 – Galeria Domu Sztuki SMB Jary, Warszawa
    2000 – Mironalia – Festiwal Mirona Białoszewskiego, Warszawa
    2000 – 50-lecie malarzy warszawskich, Zamek Książąt Pomorskich
    2002 – Ruchoma wystawa obrazów Sarkofagi, Jadłodajnia Filozoficzna, Warszawa
    2004 – Ursynowskie Spotkania Twórców, Warszawa
    2005 – Ursynowskie Spotkania Twórców, Warszawa
    2006 – Matka, Ursynowskie Spotkania Twórców, Warszawa

Małgorzacie Starowieyskiej pośmiertnie został poświęcony poemat pt. Mao Star, który wchodzi w skład tomu poetyckiego Pieśni solarne Kamila Sipowicza. Poemat był inspiracją dla Kapsydy Kobro, która przygotowała i przedstawiła pierwsze studium o życiu i twórczości artystki[16] czym rozpoczęła autorski projekt badawczy Hommage à Małgorzata Starowieyska.

Projekt ten, realizowany w ramach idei Line of apsides. Hommages (pamięci Anny Micińskiej, której życie i twórczość ma szczególne znaczenie dla autorki projektu), składa się z szeregu działań zmierzających do rejestrowania, przedstawienia (prezentacje zwłaszcza na gruncie polskim), nadania należnego statusu oraz ocalenia od zapomnienia twórczości Małgorzaty Starowieyskiej.

Za wykonaną w ramach tego projektu pracę, Kapsyda Kobro otrzymała w październiku 2010 Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Link do Wikipedii z biogramem Małgorzaty Starowieyskiej, z którego zaczerpnięto niniejszą treść.

Kliknij, by powrócić do poprzedniej strony