Tadeusz Walendowski

Nagrobek

Kliknij obraz, by obejrzeć go w powiększeniu

Biogram

Tadeusz Walendowski (21 kwietnia 1944 we Lwowie – 27 lutego 2004 w Waszyngtonie), dziennikarz i filmowiec, działacz opozycji w PRL. 

Ukończył studia na Uniwersytecie Łódzkim (socjologię) i w Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Pracował jako reżyser i niezależny dziennikarz, udzielając się w środowiskach opozycji demokratycznej (m.in. redaktor ukazującego się w tzw. drugim obiegu tygodnika „Puls”). Razem z żoną, Anną Erdman (wnuczką Melchiora Wańkowicza) prowadził w Warszawie odpowiednik „salonu dysydenckiego”.

1979 władze wydaliły z Polski Annę Erdman, która była obywatelką USA, za działalność opozycyjną; Walendowski opuścił wówczas również kraj, osiedlili się w USA. Pracował w sekcji polskiej rozgłośni Głos Ameryki, następnie w Smithsonian Institution. Przedstawiciel KOR w USA, był aktywnym działaczem polonijnym, współzałożycielem i prezesem Biblioteki Polskiej w Waszyngtonie. W 2007 utworzona została nagroda jego imienia przyznawana dorocznie przez Zarząd Biblioteki Polskiej osobom lub instytucjom wnoszącym istotny wkład w upowszechnianie rzetelnego wizerunku Polski poza jej granicami oraz kształtowanie partnerskich kontaktów między Polakami a innymi narodami w duchu tolerancji i wzajemnego poszanowania odrębności.

Zmarł po kilkuletniej walce z rakiem płuc. W marcu 2004 zmarła wdowa, Anna Erdman (ur. 1945).

23 września 2006 został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Link do Wikipedii z biogramem Tadeusza Walendowskiego, z którego zaczerpnięto niniejszą treść.

Kliknij, by powrócić do poprzedniej strony